Ομαδικά συνταξιοδοτικά

Ευχάριστη είδηση προέκυψε για τον κλάδο της ιδιωτικής ασφάλισης από το πολυνομοσχέδιο 4172, καθώς γίνεται πλέον περισσότερο ελκυστική, σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν, η ασφάλιση στελεχών και εργαζομένων από τις επιχειρήσεις στις οποίες εργάζονται.

Συγκεκριμένα, με βάση το νέο θεσμικό πλαίσιο, η φορολογική επιβάρυνση των εργαζομένων από την είσπραξη του ασφαλίσματος (του ποσού που εισπράττουν από την ασφαλιστική εταιρεία) περιορίζεται και έτσι εκτιμάται πως αρκετές ιδιωτικές επιχειρήσεις θα απευθυνθούν στην ασφαλιστική βιομηχανία για να χαράξουν μια πολιτική κινήτρων προς όφελος των εργαζομένων τους.

Ενδεικτικό παράδειγμα είναι η πρόθεση μιας επιχείρησης να ανταμείψει με bonus ή με πρόσθετη αμοιβή κάποιους από τους εργαζομένους της. Το ποσό αυτό αν δοθεί με τη μορφή πρόσθετου εισοδήματος, εντάσσεται στη φορολογική κλίμακα του εργαζόμενου και αν συνεκτιμηθεί και η «εισφορά αλληλεγγύης», τότε η συνολική φορολογική του επιβάρυνση μπορεί να φτάσει ακόμη και στο 55%.

Αν αντίθετα, το ποσό αυτό που θέλει να καταβάλει η εταιρεία χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία ενός συνταξιοδοτικού προγράμματος, τότε ισχύουν τα εξής:

Αν η διάρκεια παραμονής του  ασφαλισμένου στο ομαδικό συνταξιοδοτικό συμβόλαιο είναι έως 5 χρόνια, ο φορολογικός συντελεστής στο ποσό εξαγοράς για εφάπαξ καταβολή είναι 20% ενώ για περιοδική καταβολή (μορφή σύνταξης) 10%. Για παραμονή 6-10 χρόνια τα ποσοστά ανέρχονται σε 15% και 7,5% αντίστοιχα, για 11-20 χρόνια σε 10% και 5% και για διάρκεια πάνω από 20 χρόνια 5% και 2.50%.

Επίσης προβλέπονται τα παρακάτω:
«Οι συντελεστές των ανωτέρω περιπτώσεων προσαυξάνονται κατά πενήντα τοις εκατό (50%) σε περίπτωση είσπραξης από τον δικαιούχο ποσού πρόωρης εξαγοράς.
Ειδικά για τα πρόσωπα που ασφαλίστηκαν μετά τα πενήντα πέντε (55) έτη, οι συντελεστές της περ. (i) προσαυξάνονται κατά πέντε τοις εκατό (5%) για κάθε έτος που υπολείπεται των πέντε (5) ετών ασφάλισης.
Δεν θεωρείται πρόωρη εξαγορά κάθε καταβολή που:
(i) πραγματοποιείται σε εργαζόμενο ο οποίος έχει θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα ή έχει υπερβεί το εξηκοστό (60ό) έτος της ηλικίας του, ή
(ii) γίνεται χωρίς τη βούληση του εργαζόμενου, όπως σε περίπτωση απόλυσης του εργαζόμενου ή πτώχευσης του εργοδότη, ή
(iii) πραγματοποιείται λόγω συμμετοχής του εργαζόμενου σε πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου.»
Επίσης στο Άρθρο 110 του ίδιου νόμου, «Μεταβατικές διατάξεις και ειδικότερα για την εφαρμογή των νέων φορολογικών συντελεστών στις εξαγορές ΟΣΣ», προβλέπονται τα παρακάτω:
«15. Τα σωρευμένα ποσά κατ’ άτομο στο πλαίσιο ομαδικών ασφαλιστήριων συνταξιοδοτικών συμβολαίων μέχρι την 31η.12.2023 φορολογούνται σύμφωνα με το προϊσχύον καθεστώς. Για τον υπολογισμό του φόρου που αντιστοιχεί στα ποσά που σωρεύονται από την 1η.1.2024 και εφεξής λαμβάνεται υπόψη το σύνολο του χρόνου που έχει διανυθεί στο πλαίσιο ομαδικού συμβολαίου ή σε ταμείο επαγγελματικής ασφάλισης. Εφόσον καταβληθεί η παροχή, χρόνος που λήφθηκε υπόψη για τον
υπολογισμό του φόρου που αντιστοιχεί σε αυτή δεν προσμετράται εκ νέου για τη φορολόγηση μελλοντικής παροχής στο πλαίσιο μεταγενέστερης ασφάλισης σε Τ.Ε.Α. ή ομαδικό ασφαλιστήριο συνταξιοδοτικό συμβόλαιο.»
Από τα παραπάνω προκύπτει

Τέλος, εξακολουθεί να ισχύει η φοροαπαλλαγή των εργαζομένων για ασφάλιστρα κάλυψης ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης που καλύπτουν οι εργοδότες, για ποσά έως 1.500 ευρώ ανά έτος και απασχολούμενο.